Stilte Momentjes
Mindfulness voor in je dagelijks leven
Gratis in je mail
Stilte Momentjes zijn poëtische verhalen en bespiegelingen over de natuur, het leven en je innerlijke ruimte. Je zou ze als een kleine, stille meditatie kunnen zien, een mindfulness oefening voor je hart.
Schrijf je in! En ontvang elke zondag een Stilte Momentje
“Wilt u mij stilte leren?”, vroeg ik. “Ah!”’ zei de meester. Hij scheen ingenomen. “Is het de grote Stilte die je wilt?” “Ja, de grote Stilte.” “Welnu, waar denk je dat ze gevonden kan worden?”, vroeg hij. “Diep binnenin mij, neem ik aan. Als ik maar diep naar binnen
Er was eens een vader die met zijn zoontje naar een ver land reisde. Onderweg moesten ze een hoge berg over en vlak bij de top daarvan brachten ze de nacht door in een hut. Bij het aanbreken van de dag verdreef de zon de duisternis en kleurde met
Er liepen eens twee monniken langs een grote weg in een stad. Zoals gebruikelijk liepen ze in hun traditionele kledij. Het had geregend. Maar de zon was inmiddels al een tijdje doorgebroken. Ze zeiden niets tegen elkaar en liepen uren in stilte langs de weg. Op een gegeven moment
Naast het denken als scheppende factor van dualisme werken ook alle zintuigen mee aan de schijnbare ervaring van dualisme. Op het moment dat je je ogen opent ervaar je ‘twee’: ik en al het andere. Osho schreef ooit in een van zijn boeken een zeer praktische en treffende vergelijking
Een wereldberoemde violist zei eens na een succesvolle uitvoering van het vioolconcert van Beethoven: “Ik heb een prachtige partituur, een heerlijke viool en een heel goede strijkstok. Wanneer ik deze drie bij elkaar breng, hoef ik alleen nog maar opzij te treden.” ‘Ik’ schijnt eerder een obstakel te zijn
Onlangs was ik op een stilteretraite; vijf dagen mediteren, lopen, eten en wat werken op het land in stilte en met volle aandacht bij dat wat je aan het doen bent. Ik genoot van de stilte. Maar op de derde dag zag ik in de keuken van de boerderij
Alles in het universum draait gewoon omdat het draait. Er is niemand die bedacht heeft hoe planeten zich behoren te gedragen. De meester sprak nooit over het moment van zijn eigen verlichting, hoe vaak de leerlingen hem ook vroegen iets hierover te vertellen. Slechts één keer sprak hij hierover
Als je dit leest is je aandacht gericht op de letters. Misschien voel je wel iets van de focus die dat teweegbrengt. Aandacht is als een soort zaklamp of beter gezegd: aandacht is als een zoomlens met een heel groot bereik. Bij het lezen van deze tekst is de