Erich gebruikte de verhalen tijdens lezingen die hij door het hele land gaf. Verhalen waren voor hem instrumenten, hulpmiddelen om een gesprek, een dialoog met mensen op gang te brengen. “Wat zoek je precies in de verhalen?” vroeg ik hem wel eens. “Een aanraking in het hart, een vingerwijzing naar een grotere werkelijkheid en niet te vergeten een glimlach”, was zijn antwoord. Deze ‘eigenschappen’ en kwaliteiten vragen nogal wat van een verhaal: openheid, diepgang, herkenning, humor, geen dogma’s en vooral niet te moralistisch.

“Ze zijn nu voor jou, ik doe er niets meer mee. Lees ze, gebruik ze in je eigen werk of gooi ze weg”. Erich ten voeten uit: weggooien is ook een optie. Alle verhalen lezen kostte me drie maanden, en langzaam werd ik gegrepen door de magie, door de stilte tussen de woorden en door het grotere perspectief dat veel van de verhalen aan mij toonden. Tegelijkertijd vormde zich de gedachte ‘hier moet ik iets mee doen, dit heb ik niet gekregen om alleen te lezen en weer in een plastic zak te stoppen’. Een verlangen werd geboren, een verlangen de verhalen te delen. Zoveel en zo groot mogelijk.

Begin 2005 ging www.zinnigeverhalen.nl de lucht in. Ik deed dingen die ik nog nooit gedaan had; website bouwen, digitaal maken van verhalen, nadenken over een soort ‘marketing’. Uitgangspunt bij dit alles werd: zelf doen, zelf bouwen, zelf vormgeven. Er waren dilemma’s en keuzes; moest ik alle verhalen op de website zetten of alleen een aantal? De natuurlijke loop der dingen werd ons motto! Een paar verhalen op de website en een maandelijkse verhalenmail voor een ieder die meer wil en dan maar zien wat er van komt. Een soort natuurlijke marketing, de verhalen het echte werk laten doen.

Hoe het verder ging…?

Een paar maanden later hadden we de eerste honderd abonnees op de verhalenmail. In datzelfde jaar werden we ‘ontdekt’ door uitgeverij Asoka, met een eerste verhalenboek als resultaat. ‘Sleutels tot het hart’ lag samen met een eerste serie verhalenkaarten in de boekwinkels.

Door “Sleutels tot het hart” en de verhalenkaarten groeide de bekendheid en daardoor groeide ook de website. Zo werd een bal aan het rollen gebracht die tot op de dag van vandaag nog steeds rolt.

Samen met Erich werkte ik de afgelopen jaren aan meer verhalenboeken, “Taal van de stilte, “Voorbij de woorden”, “Het geluk van TAO”, “Een vleugje wijsheid”. Het waren vele uren samen verhalen zoeken, lezen, herschrijven en nog een keer lezen, weer schrijven en dan kiezen, goed of toch niet goed genoeg voor in een boek.

In 2017 ben ik zelf gaan schrijven, Stilte Momentjes, artikelen en meditaties. En natuurlijk ben ik die gaan uitgeven in boekjes en op kaarten.

Nu sturen we iedere maand aan ca. 35.000 abonnees onze verhalen en Stilte Momentjes. We hebben een Duitse en Engelse site met verhalen en Stilte Momentjes: www.sinnige-geschichten.de. of www.moments-of-stillness.com ook daar delen we verhalen met duizenden mensen.

En zo kwam het dat de verhalen uit de plastic zak en de daaruit voortkomende Stilte Momentjes de afgelopen jaren heel veel mensen hebben bereikt en daar precies dat doen wat Erich voor ogen had: “Een aanraking in het hart, een vingerwijzing naar een grotere werkelijkheid en niet te vergeten een glimlach.”

En Erich zelf? Erich is in het voorjaar van 2019 overleden, de mooiste verhalen en een paar van zijn favoriete Stilte Momentjes heb ik nog aan hem kunnen voorlezen. We zijn hem dankbaar en nog steeds verwonderd dat die plastic zak met 500 verhaaltjes zoveel dynamiek en activiteit in zich verborgen had. De optie uit 2005 ‘weggooien’ werd ‘weggeven’ en wij zijn er blij mee.

Leonard Jan Kaniok
Haarlem 2021