Er liepen eens twee monniken langs een grote weg in een stad. Zoals gebruikelijk liepen ze in hun traditionele kledij. Het had geregend. Maar de zon was inmiddels al een tijdje doorgebroken. Ze zeiden niets tegen elkaar en liepen uren in stilte langs de weg.
Op een gegeven moment zagen ze een jonge vrouw die de weg wilde oversteken. Maar omdat het zo geregend had, lag er een grote plas water op het wegdek. Ze was bang dat ze zou uitglijden. De monniken hielden haar van een afstand in de gaten om te kijken wat ze zou doen. Maar de vrouw durfde echt niet over te steken.
Nu konden de Monniken haar wel helpen over te steken, maar vanuit hun eed hadden ze gezworen geen vrouwen aan te raken. Een van de monniken liep naar de mevrouw toe, tilde haar op, stak de weg over en zette haar weer netjes neer. De vrouw bedankte hem vriendelijk.
In stilte vervolgden de monniken hun weg weer. Na zeker twee uur lopen, zei de monnik die niets gedaan had tegen de andere, “ik kan me niet voorstellen dat jij die mevrouw hebt opgetild”. De andere monnik antwoordde: “Ik had haar maar 30 seconden vast en jij draagt haar na twee uur nog steeds bij je”.
De monnik draagt de vrouw in zijn denken, eigenlijk draagt hij haar met zijn innerlijke dialoog. Twee uur lang heeft hij in zichzelf een dialoog gevoerd over hoe verkeerd het is een vrouw aan te raken. De innerlijke dialoog, je stem die de hele dag door tegen jezelf aan het praten is stopt nooit. Het praten in en tegen jezelf gebeurd zowel bewust als onbewust. Maar wat vertellen we onszelf eigenlijk innerlijk iedere dag opnieuw? En hoe kleurt dat je wereld?
Er is een mooi interview met Anita Moorjani waarin ze verteld over haar innerlijke dialoog en hoe die haar wereld beïnvloed:
“Mijn innerlijke dialoog versterkt of verzwakt de energie die ik uitstraal. Als mijn innerlijke dialoog zich telkens weer tegen mij keert, put dit mijn energie uit en veroorzaakt een neerwaartse spiraal in de mij omringende omstandigheden. Ik was iemand die van de buitenkant altijd héél positief was, bruisend, liefhebbend enzovoorts en desondanks was mijn wereld om mij heen aan het afbrokkelen en raakte ik uitgeput en werd alsmaar zieker.
Als we iemand zien die heel positief, bruisend en aardig is en wiens leven toch rondom hem afbrokkelt, zijn we geneigd te denken dat positief zijn niet werkt. Maar hou dit in de gaten: we weten niet hoe de innerlijke dialoog van die persoon zich voltrekt. We weten niet wat hij of zij zichzelf innerlijk in zijn hoofd vertelt, dag in dag uit. Ik ben geen pleitbezorger van ‘positief denken’ op de manier van ‘dan komt alles wel goed’. Positief denken kan uiterst vermoeiend zijn en voor verschillende mensen betekent het dat ze hun negatieve troep onderdrukken. Dat eindigt altijd in meer uitputting.
Ik heb het hier over mijn eigen mentale dialoog met mezelf. Wat vertel ik mezelf de hele dag in mijn hoofd? Ik voel dat het enorm belangrijk is geen oordeel en angst te hebben in mijn innerlijke mentale gesprekken met mezelf. Als mijn innerlijke dialoog mij laat weten dat ik veilig ben, dat er onvoorwaardelijk van mij wordt gehouden, dat ik word geaccepteerd, dan straal ik deze energie uit en verandert mijn uiterlijke omgeving navenant.
Dit is uiterst krachtig – in staat zijn het uiterlijke te veranderen op een heel positieve manier, enkel en alleen door middel van het veranderen van onze innerlijke wereld met een positieve innerlijke dialoog die gevuld is met zelfliefde. Dit is een heel duidelijke verklaring van ‘het Universum is alleen maar een weerspiegeling van mijzelf’. Het verklaart ook waarom er zoveel negativiteit in de wereld is. Het kan niet anders dan dat die negativiteit een weerspiegeling is van de negatieve innerlijke dialogen van mensen die naar buiten geprojecteerd wordt.
Is dat wat jij voelt?
Ja, dat is precies wat ik voel. Wil je weten hoe dat werkt? Ik hoef zelfs niets tegen iemand te zeggen om hem te verheffen. Enkel en alleen vanwege de liefde voor mezelf in mijn innerlijke dialoog voelen mensen mijn positieve aanwezigheid. Als je dit doet zul je gaan merken dat zonder ook maar iets te hoeven zeggen mensen zich aangetrokken voelen door jouw positieve aanwezigheid en bezield worden door jouw energie. Jouw innerlijke dialoog draagt eraan bij dat anderen om je heen geestelijk opgetild worden, zelfs als je niets tegen hen zegt. En dit alleen maar doordat jij positief over jezelf denkt! Dit komt doordat energie alleen maar straalt en uitstroomt en anderen raakt! Daarom is de innerlijke dialoog die met zelfliefde gevuld is zo enorm belangrijk om een betere wereld te creëren.
Is je wel eens opgevallen dat er mensen zijn die a.h.w. een ruimte doen oplichten als ze binnenkomen? Of mensen die je opvallen in een menigte vanwege hun geweldige uitstraling? Je kunt er een weddenschap op afsluiten dat zij een zeer positief en krachtig zelfbeeld hebben en dat er een aantal zeer positieve innerlijke dialoogprogramma’s werkzaam zijn.
Wat vertellen we onszelf innerlijk elke dag opnieuw? Halen we onszelf neer en veroordelen we onszelf steeds? Zijn we erg hardvochtig voor onszelf en zijn we onze ergste vijand? Dat is wat meestal gebeurt! We moeten dit soort innerlijke dialogen gaan veranderen door van onszelf te gaan houden, steeds meer en meer. Dan, zelfs zonder een woord te zeggen of iets te doen naar iemand, zal de hele buitenwereld veranderen als een weerspiegeling van onze innerlijke wereld. Het is me echt opgevallen dat mijn fysieke wereld en de mensen om me heen mij dit weerspiegelen.
